Een afro-Surinaamse consument: “Netjes in de rij wachtende bij een Nepalese toko in West met ingrediënten in de hand voor het maken voor het Surinaamse gerecht ‘heri heri’. Dan uit het niets word ik ingehaald door een mevrouw die dezelfde taal spreekt als de Nepalese verkoper. De verkoper helpt haar maar al te graag ook al ziet hij mij staan. Ik laat mijn producten op de toonbank liggen en loop boos weg. Oeps dat wordt geen heri heri vandaag, maar ik laat mij toch niet zo behandelen?! Ik dacht: waarom is die Surinaamse winkel verderop in de winkelstraat nou opgedoekt! Een paar maanden later overkomt me precies hetzelfde bij een Marokkaanse groenteman. Dit keer blijf ik staan en geef mijn zuurverdiende geld uit aan ‘die Marokkaan’ en denk weer wat is er nu gebeurd met ‘die Surinamer’. De Marokkaan, de Nepalees en de Turk hebben allen een goed draaiende zaak. Ze hebben hun basisklanten, klanten uit de gemeenschap. En ze hebben wat bijvangst, mensen zoals ik. Ik wil geen bijvangst zijn. Ik wil mijn eigen groenteman in de buurt, iemand die eruit ziet zoals ik en als het ff kan ook mij een voorkeursbehandeling geeft”.

Greenwood ook wel de ‘Black Wall Street’ genoemd was het economisch hart van stad Tulsa in de staat Oklahoma. Een economisch hart waarin zwart ondernemerschap floreerde. Ruim 600 bedrijven waren er gevestigd, variërend van bakkerijen, wasserettes, banken, bibliotheken etc. en het had zelfs een eigen bussysteem. Ondernemingen die waren opgezet door de zwarte bevolking voor de zwarte bevolking.

De heren O.W. Gurley en J.B. Stradford waren degenen die begin 1900 de gedachte hadden dat wanneer de zwarte gemeenschap de hulpbronnen in de gemeenschap lieten rouleren, samenwerkten en elkaars ondernemingen ondersteunden, dit de welvaart van de zwarte bevolking zou vergroten. Dit gedachtegoed bleek een succes. Een dollar circuleerde gemiddeld een jaar binnen de gemeenschap voordat het de gemeenschap verliet. 

The Tulsa Riots

In 1921 werd er een aanslag gepleegd op de wijk door witte supremacisten. De hele wijk werd verwoest door brandstichting en bombardementen. De aanleiding van de aanslagen zou de aanranding van een zwarte man van een witte liftbediende zijn geweest. 

Of dit nu daadwerkelijk de aanleiding was of pure afgunst van het succes van de zwarte bevolking is niet opgehelderd. Greenwood is in de geschiedenisboeken een van de weinige voorbeelden waaruit blijkt dat je als gemeenschap economisch onafhankelijk kan worden, zolang je elkaar maar steunt. 

Geld ook ons machtsinstrument

Door de jaren heen hebben we gezien dat binnen een racistisch systeem geld een machtsinstrument is. Dit betekent dat wij die vechten tegen het racistische systeem ditzelfde machtsmiddel hebben. De zwarte gemeenschap is momenteel vooral een consument en geen producent. Als we consument zijn, laten we dan kritisch zijn aan wie we ons geld uitgeven. Hoe kunnen we weer een Black Wallstreet creëren waarbij onze eigen werkgelegenheid ontstaat en niet afhankelijk zijn van de banen van anderen? Onze euro’s binnen de gemeenschap circuleren. We niet bang zijn voor concurrentie, maar openstaan voor onderlinge samenwerking. Het kost wat discipline, maar het is niet onmogelijk!