37

176 cm

Amsterdam

Amsterdam

Nederlandse

Suriname, maar daarmee dus ook in Afrika, Azië en Zuid-Amerika natuurlijk.

Ik hou van lezen, schrijven, reizen, films/(documentaire)series kijken (in de bioscoop/op bed), handenarbeid, quality time doorbrengen met mijn familie en vrienden, op verschillende manieren bezig zijn met mijn geloof, diepgaande gesprekken/discussies voeren, lekker eten (en drinken), vrijwilligerswerk doen, musea en theaters bezoeken, veel lachen, elke dag iets (nieuws) leren, uitdagingen aangaan, op onderzoek uitgaan, avonturen beleven, af en toe lekker luieren en basketball!

Mijn haarjourney verhaal is niets bijzonders. Ik heb mij nooit slecht over mijn kroes haar gevoeld, in tegendeel, ik ben er altijd trots op geweest. Dit vooral dankzij mijn moeder, die mijn haar altijd prees en die mijn haar altijd fantastisch verzorgd heeft.
Heb ik wel eens een andere look gewild? Tuurlijk! Heb ik wel eens haar tot over mijn bil gewild? Nog steeds! (Haha #hairgoals ;-P)
Maar nee, ik ben nooit ontevreden geweest over mijn natuurlijke haar en heb het nooit lelijk gevonden.
Waarom heb ik het dan toch ooit gestraight? Ja, domme zet. God weet alleen waarom, maar ik denk dat het gewoon hoorde bij wat ik het proces "ondervinden" noem.
Ik heb mijn haar ook pas gestraight toen ik al ver in de 20 was.
Aanleiding was vooral, omdat ik, toen ik met mijn natural hair liep, vaak genoeg ben uitgelachen door "onze/mijn eigen mensen" en diezelfde mensen een jaar later allemaal zogenaamd "natural" gingen.
Ik ben geen meeloper, nooit geweest, dus toen iedereen "natural" ging, ging ik lekker straighten. Gewoon een beetje tegendraads en anders (willen) zijn.
De rede waarom ik gestopt ben met straighten is, omdat het, hoe je het ook draait of keert, een chemisch proces is en dit gewoon niet goed is/kan zijn voor je gezondheid. Bovendien stonk het, heb ik mijn hoofd wel eens (lees: meerdere malen) verbrand en begon ik ontzettend last van haarroos te krijgen; iets wat ik voorheen NOOIT had.
Langzaam maar zeker begon ik terug te verlangen naar mijn eigen haar en vooral naar de simpelere haarroutine. (In mijn optiek is straight haar echt niet simpeler te onderhouden, dan kroes haar, zoals heel wat mensen beweren.)
In etappes heb ik toegewerkt naar mijn BIG CHOP, met hier en daar een figuurtje te laten knippen in mijn haar, een zijkantje eraf te scheren en nog één, en de achterkant... Totdat ik op een dag, een dag die vroeg om een drastische verandering, de knoop heb doorgehakt en alles (tot aan 1 à 2 cm) eraf geschoren heb, met de tondeuse van mijn pa.
BESTE BESLISSING OOIT!

De redenen waarom ik mee doe aan MBHNL 2019 is, omdat ik hoop op een bijzondere wisselwerking tussen zwarte vrouwen (in volle diversiteit), die elkaar, maar ook heel Nederland zullen inspireren, op hun eigen manier. Waaronder ook ikzelf, mijzelf.

Ik wil meer leren over de "zwarte" geschiedenis en handige tools aanleren om als zwarte vrouw (nog) beter te navigeren in deze eurocentrische maatschappij. (In het bijzonder als ondernemer.)

Mijn doel als Miss Black Hair 2019 zal zijn om de verhalen van verschillende generaties Afrikaanse diaspora te documenteren. Ik wil dit doen om onze geschiedenis en onze toekomst toegankelijker te maken, zodat er betere verbanden kunnen worden gelegd tussen het verleden en heden en wij dan als (zwarte) mensen beter "bewapend" zijn met kennis, om onszelf beter te kunnen positioneren in deze maatschappij. Kennis en eendracht maken macht en als miss/ambassadrice wil ik op deze wijze, deze empowerment bewerkstelligen.