31

160 cm

Amsterdam

Amsterdam

Nederlandse

In Suriname

Dansen, sociale activiteiten, lezen

Toen ik jonger was heb ik mijn haar altijd natural gedragen. Ik mocht mijn haar niet manipuleren met straight of curly tot een bepaalde leeftijd en in die tussentijd vlocht mijn moeder mijn haar altijd. Hoewel ik daardoor met mijn eigen haarstructuur liep, was ik niet altijd blij met mijn haar. Ik zag vaak wat anderen hadden, wat de norm was, en ik wilde daar graag bij horen. Ik durfde mijn haar niet los te dragen vanwege de reacties, dus ik droeg altijd wel een ‘veilig’ kapsel. De keren dat ik mijn haar los heb gedragen moest het van te voren worden geföhnd en kon ik er niet lang van genieten, aangezien mijn haar zelden lang ‘plat’ bleef zitten. Zo nu en dan zag ik wel eens anderen die met trots een afro droegen, maar ik was zelf nog niet zover. Vals haar droeg ik ook niet te vaak omdat ik toch teleurgesteld was wanneer het eruit moest.
Hier kwam verandering in toen ik op mijn 18e ging studeren en een vriendin ontmoette die bijna wekelijks van kapsel veranderde. Zij heeft zelf ook een lange hairjourney achter de rug (hier kwam ik later achter) en ze leek mijn haar wel mooi te vinden. In die tijd werden haarevenementen wat populairder en we hebben samen enkele bezocht. Dit gaf me wat meer zelfvertrouwen en de inspiratie meer met mijn haar te variëren (ik droeg jarenlang ongeveer hetzelfde kapsel). In dezelfde periode verdiepten mijn zus en ik ons meer in ons natuurlijke haar, waardoor ik het ook niet meer chemisch wilde manipuleren. Het echte keerpunt kwam toen een goede vriend mij overtuigde een dagje uit met een afro naar buiten te gaan. Waar ik bezig was mijn haar plat te krijgen, deed hij alle moeite het omhoog te kammen zodat ik uiteindelijk met een mooie afro over straat kon. Ik ben veel nagestaard en ik heb veel reacties gehad, zowel positief als negatief. Toch heeft deze dag uiteindelijk een goede nasmaak achter gelaten: het viel mee en het stond ook mooi. Daarna ben ik eigenlijk vooral omringd geweest met mensen die positief reageerden op mijn haar. Ik werd zelfverzekerder wat mijn haar betreft en tegenwoordig doen negatieve reacties me niks meer. Ik ben zelf af en toe nog steeds wel zoekende naar wat de beste verzorging is, maar ik blijf leren. Met mijn haar kan ik nu variëren zoals ik dat wil en ik ben elke keer weer blij wanneer mijn bos haar weer tevoorschijn komt.

Door mee te doen wil ik met de andere missen laten zien hoe prachtig en veelzijdig ons haar is. Ik hoop dat heel veel vrouwen die nog niet zover zijn hierdoor een gezonde dosis zelfvertrouwen krijgen, geïnspireerd raken en hun haar en zichzelf zullen accepteren. Daarnaast lijkt het me ook erg spannend en vooral leuk om deze journey aan te gaan!

Met dit traject wil ik stappen uit mijn comfortzone. Waar ik vooral in wil groeien zijn mijn communicatieve vaardigheden in het openbaar. Verder kom ik graag dichter bij mezelf (door persoonlijk te groeien en me te ontwikkelen) door middel van de workshops.

Ik wil de zwarte vrouw bewust(er) maken van wat het betekent je eigen haar te dragen in de natuurlijke staat en ook van gezondere haarverzorging/de veelzijdigheid van ons haar. Te denken valt aan bijvoorbeeld workshops hierover waar jongeren (ouderen zijn ook welkom overigens) leren over de geschiedenis, producten, haarverzorging en zelf aan de slag gaan met creatieve kapsels in elkaar zetten. Dit laatste lijkt me vooral leuk voor jonge meisjes zodat ze er al vroeg mee bezig zijn en weten wat ze met hun haar kunnen.