34

165 cm

Rotterdam

Amsterdam

Nederlandse

Mijn roots liggen in Suriname

Dansen, tekenen, fotograferen

Mijn natural hair journey begon in 2011.
In dit jaar leerde ik een dame kennen die haar natuurlijke krullen vol trots liet zien. Voor mij was dat in de eerste instantie apart. Ik vroeg me af waarom zij haar haar niet “gewoon”relaxte.
“Gewoon” zoals het hoort.
Ik raakte bevriend met deze dame. Door onze gesprekken ging ik onderzoek doen naar kroes haar.

Ik begon met het boek ‘Going natural’ van Mireille Liong-A-kong. Daarna zocht ik mijn informatie op het internet. De keuze was toen al gauw gemaakt! Ik ging NATURAL!
Ik vlocht mijn haar in zodat mijn gerelaxte haar kon uitgroeien. Zo nu en dan droeg ik weaves, zodat ik mijn haar kon laten rusten.
Nu ik terugkijk, besef ik dat het voor mij een excuus was. Een excuus om nog niet geconfronteerd te worden met mijn haar. Ik was er nog te onzeker over, want wat zou iedereen zeggen?
Ik was voornamelijk bezig met het willen passen in het perfecte plaatje. De norm waar “iedereen” aan voldeed.
Uiteindelijk deed ik na een half jaar vastberaden en heel enthousiast een ‘big chop’.
Mijn haar was niet zo lang als ik had gedacht, het kromp en mijn haar bleef maar niet goed zitten. Ik besefte dat ik er mee moest leren omgaan, maar dit besef was niet genoeg om mijn onzekerheid over mijn haar te doen afnemen.
Vanuit mijn omgeving kreeg ik vaak negatieve opmerkingen of verontwaardigde blikken, waardoor mijn onzekerheid groeide.
Ik besloot mijn haar weer te relaxen, omdat dat nou eenmaal gemakkelijker was en beter aansloot op het neppe haar dat ik graag wilde dragen.

Stijl haar, gewoon zoals het “hoort”. De blijdschap die ik voelde toen ik mijn haar relaxte was van korte duur. Sluik haar vond ik toch niet meer bij mij passen. Ik bedacht een andere geniale oplossing: CURLY! Zo hoefde ik niet met kroes haar over straat, want dat zag er (in mijn optiek) onverzorgd uit en was ten slotte niet mooi. Met curly had ik toch nog krullen in mijn haar en dit paste in mijn ogen net iets beter bij mij als zwarte vrouw.
Toch was ik niet zo blij met mijn haar. Mijn werd dunner door de chemische behandelingen en de gel en haarlotion druppelden nog net niet uit mijn haar.
Samengevat: het was een ramp! Ik wilde er vanaf. De kapper gaf als oplossing dat ik mijn haar dan beter weer kon relaxen. Dit deed ik dan ook, want ik wilde van het vettige haar af. Mijn haar brak langzaam af en werd nog dunner. Ik wist toen zeker dat ik mijn eigenwijze kroeze krullen weer terug wilde.

Ik knipte mijn haar weer kort, zodat ik niet met twee texturen hoefde te werken. Ik heb destijds een jaar constant met nep haar (vlechten, weaves en pruiken) op mijn hoofd gelopen, omdat ik niet blij was met mijn korte kroeze haar. Ik wilde mijn haar alleen kort dragen als het “netjes” plat kon liggen. Na dat jaar zag ik eindelijk mooi, gezond, dik en lang haar. Dit is het punt in mijn leven geweest waarop ik begon te werken aan mijn (zwarte) bewustzijn, waardoor ik ontdekte dat mijn haar niets is om me voor te schamen en dat ik kon accepteren dat mijn haar nou eenmaal op deze manier uit mijn hoofd groeide.
Ondanks dat ik zeer creatief kon zijn, ik wist ik niet hoe ik mijn haar moest dragen en hoe ik het gemakkelijk voor mezelf kon houden. Ik wilde meer genieten van mijn haar door minder nep haar te gebruiken, maar tegelijkertijd wilde ik ook niet de moeite nemen om mijn haar goed te verzorgen. Het kostte me te veel tijd. Ik wist dat het niet goed was om mijn haar regelmatig met hitte te behandelen, maar ik deed toch.
Het gevolg durf ik niet te beschrijven. Wat vast stond is dat ik weer was beland in fase 1 van mijn lange hair journey. Weer een big chop en weer gezond haar!

In de tussentijd is er meer gebeurd met mijn haar, zoals het permanent kleuren, maar deze beschrijving geeft hopelijk een indruk van mijn haar journey.

Nu, ruim zes jaar later, is mijn bewustzijn gegroeid. Dit gaat gepaard met een gezonde dosis zelfvertrouwen over mijn haar. Ik mag mijn haar laten zien van mezelf. Ik bepaal dat het mooi is en niemand anders. Los daarvan is mijn haar een deel van mijn identiteit.
Mijn haar is niet onhandelbaar en zeker niet vervelend. Het reageert vervelend op mijn handelingen als ik er niet genoeg voor zorg.
Ik voel me krachtiger, omdat ik meer weet over de geschiedenis van kroeshaar.
Ik begrijp dat het belangrijk is om met elkaar in gesprek te gaan over haar en natuurlijk ook over je roots, omdat je daarmee niet alleen jezelf vooruit helpt, maar soms ook een ander.

Als ik terugblik, weet ik dat mijn reis niet slechts een haar journey was, maar dat het ook een reis naar zelfliefde was. Een reis naar erkenning, maar ook een reis naar zelfacceptatie. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik er nog niet ben, maar met zekerheid zeggen dat ik er zal komen.

Ik doe mee omdat ik een rol wil spelen in het verhogen en versterken van het bewustzijn van zwarte vrouwen. Het gaat er dan vooral om dat men inziet dat de focus niet ligt op het ‘anders’ zijn, maar dat de focus ligt op jezelf durven zijn!
Verder zou ik jongeren en kinderen willen motiveren om hun natuurlijke haar te accepteren en daarmee zichzelf volledig te omarmen

Daarnaast wil ik vrouwen die het moeilijk vinden om de stap naar natuurlijk haar te maken erkenning en herkenning geven door te laten zien dat er ook mensen zijn die een soortgelijke journey hebben gehad, zodat zij de moed niet verliezen en de reis naar zelfliefde niet opgeven.

Tijdens dit traject sta ik open voor alles, maar ik wil vooral meer leren over de geschiedenis van natuurlijk haar en het effect dat het heeft op de hedendaagse maatschappij.
Daarnaast heb ik een aantal persoonlijke leerdoelen. Ik wil me hierbij vooral richten op hoe ik een boodschap krachtig over kan brengen op het publiek en hoe ik zelfverzekerder kan overkomen, zodat ik vrouwen en jonge meisjes goed kan helpen in hun reis naar zelfacceptatie.
Ik denk dat dit traject mij zal helpen de inspiratiebron te worden die ik uiteindelijk wil zijn.
Daarnaast wil ik meer leren over de geschiedenis van kroes haar en aan hoe ik nog meer aan mezelf kan werken.

Ik hoop dat ik na dit traject nog sterker in mijn schoenen sta door de nieuwe kennis die ik zal vergaren tijdens dit traject.

Ik wil bewerkstelligen dat de jeugd meer bewust wordt van natuurlijk haar en wat het betekent om het te dragen.
Dit wil ik doen door natural hair festivals te organiseren.

Bewustwording bij kinderen creëren door middel van het schrijven en/of beschikbaar stellen van leesboeken/prentenboeken over natuurlijk haar.
Op deze manier kan worden bijgedragen aan een positief beeld over natuurlijk haar. Zowel de ouders als de kinderen worden op deze manier op een leuke en educatieve manier geïnformeerd. Ik zou graag willen voorkomen dat de jonge meisjes/jongens van jongs af aan verkeerd worden geïnformeerd en daardoor een verkeerd beeld krijgen over hun kroeze krulletjes.